آشنایی با آسانسورها

پیش از ورود به بحث اصلی بهتر است اطلاعات خود را در مورد آسانسورها کمی بیشتر نماییم. آسانسور از کابینی که به یک سیستم بالابر متصل شده و کابلی که به یک جعبه اتصال دارد، تشکیل شده است.

امروزه دو نوع آسانسور کاربرد بیشتری دارند: آسانسورهای هیدرولیک و آسانسورهای کابلی.

در سیستم هیدرولیک با نیروی کم پمپ، قدرت زیادی ایجاد می شود و این از نکات مثبت سیستم هیدرولیک می باشد. اما اگر آسانسور بخواهد طبقات زیادی را بالا برود به پیستون بلندی نیازی خواهد داشت. به طوریکه اگر از این سیستم برای یک ساختمان 10 طبقه استفاده شود نیاز به حفر چاهی به عمق 9 طبقه خواهد بود. توجه داشته باشید که برای ساختمان های تا سه طبقه استفاده از این نوع آسانسور مناسب به نظر می رسد.

آسانسورهای کابلی با حل کردن مشکل پیستون های عمیق در بازار فعلی کاربرد بیشتری دارند.

در آسانسورهای کابلی، کابین توسط یک سری کابل فولادی به یک وزنه تعادل متصل است.

وزن وزنه تعادل معادل ۴۰% ظرفیت کامل آسانسور است. یعنی هنگامی که آسانسور به ۴۰% ظرفیت کامل خود رسید، آسانسور و وزنه به یک حالت تعادل می رسند. هدف از این تعادل ذخیره انرژی است. زیرا با بار یکسان در هر دو طرف کابل، نیروی کمتری برای حرکت دادن آسانسور نیاز خواهد بود.

و همچنین آسانسورها به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

آسانسور مسافر بر

آسانسور حمل تخت بیمار

آسانسور حمل بار

آسانسور حمل خودرو

اصول طراحی آسانسور:

1-نوع ساختمان(مسکونی،تجاری،بیمارستانی،مدرسه و غیره)

2-تعداد کل طبقات

3-تعداد طبقات جمعیت دار

4-جمعیت هر طبقه

5-طول مسیر حرکت آسانسور

6-ارتفاع طبقات

پس از کسب اطلاعات بالا پردازش های زیر باید روی آنها انجام پذیرد:

الف)تعیین جمعیت کل

ب)زمان انتظار برای دریافت سرویس

پ)زمان یک سفر کامل

نکات مهم در محاسبه زمان یک سفر کامل:

-زمان پیاده شدن و سوار شدن

-زمانهای پرش

پس از انتخاب آسانسور از نظر تعداد ،سرعت ،ظرفیت که با بررسی محاسبات ترافیکی ومحدودیت های ابعادی صورت میپذیرد براساس جداول ابعاد و اندازه های مطابق مقررات و توصیه های ISO سعی میشود مناسب ترین ابعاد و اندازه ها انتخاب گردد.